top of page

Nice to Meet You
Ravie de vous rencontrer
Encantada de conocerte
Pozten naiz zu ezagutzeaz

2018
Performance
MEM International Experimental Arts Festival - 17th edition,
Centro Municipal de Distrito de San Francisco,
Bilbao, Spain
60 min


Photographs | Txema Agiriano & Fabrice Charrier
Camera | Fabrice Charrier

Editing | Gilivanka Kedzior

2018
Performance
MEM International Experimental Arts Festival - 17th edition,
Centro Municipal de Distrito de San Francisco,
Bilbao, Espagne
60 min


Photographies | Txema Agiriano & Fabrice Charrier
Caméra | Fabrice Charrier

Montage | Gilivanka Kedzior

"(...) I knock at the stone’s front door.
"It’s only me, let me come in.
I hear you have great empty halls inside you,
unseen, their beauty in vain,
soundless, not echoing anyone’s steps.
Admit you don’t know them well yourself.
"Great and empty, true enough," says the stone,
"but there isn’t any room.
Beautiful, perhaps, but not to the taste
of your poor senses.
You may get to know me but you’ll never know me
through.
My whole surface is turned toward you,
all my insides turned away.(...)"


- Wislawa Szymborska,


Excerpt from the poem "Conversation with a stone" translated from the Polish by Stanislaw Baranczak and Clare Cavanagh. Poems New and Collected: 1957-1997 Harcourt, Brace and Company Editors, USA (2002) | https://www.encyclopedia.com/arts/educational-magazines/
conversation-stone


   This performance questions in a cross-reflection the formation process of the first impression and certain paradoxes inherent to the condition of woman.

« (...) Je frappe à la porte de la pierre.
- C’est moi, laisse-moi entrer.
On me dit qu’il y a en toi des salles grandes et vides,
jamais vues, aux beautés qui s’épanouissent en vain,
sourdes, où aucun pas ne retentit jamais.
Avoue maintenant que tu n’en sais pas davantage.
- Des salles grandes et vides, dit la pierre,
je veux bien, mais de place il n’y en a guère.
Belles, peut-être, mais hors d’atteinte
de tes six misérables sens.
Tu peux me connaître,
mais m’éprouver jamais.
Toute mon apparence te regarde en face,
mais ce qui est intérieur te tourne à jamais le dos.(...) »


- Wislawa Szymborska,
« Conversation avec la pierre »
in « De la mort sans exagérer », 1957.

 

 

 

 


   Cette performance interroge dans une réflexion croisée le processus de formation de la première impression et certains paradoxes inhérents à la condition de femme.

- (...) Soy yo, déjame entrar.

Me han dicho que encierras salas enormes y vacías,

nunca vistas y bellas en vano,

mudas, donde nunca han retumbado los pasos de nadie.

Confiésalo: ni tú misma lo sabías.

-Salas enormes y vacías - dice la piedra -.

Pero no hay espacio disponible.
Bellas, quizá, pero no para el gusto

de tus limitados sentidos.

Puedes verme, pero nunca catarme.

Mi superficie te da la cara,

pero mi interior te vuelve la espalda. (...)
 

- Wislawa Szymborska,

fragmento del poema "Conversación con una piedra"

Paisaje con grano de arena. Editorial Lumen, Barcelona (2005)

 

   Esta performance cuestiona en un reflejo el proceso de formación de la primera impresión y ciertas paradojas inherentes a la condición de la mujer.

(...) Harriaren ate nagusian jo dut.

“Ni besterik ez naiz, utzi sartzen.

Entzun dut badituzula zure barnean korridore huts zabalak,

ikusezinak, alferrik ederrak,

soinurik gabeak, inoren urratsen oihartzunik itzultzen ez dutenak.

Onar ezazu ez duzula zeure burua ondo ezagutzen”.

“Handia eta hutsa, nahiko benetakoa”, dio harriak,

“baina espaziorik ez dago.

Ederra, agian bai, baina ez zure zentzumen

zoritxarrekoen gustukoa.

Ni ezagutzera hel zintezke, baina ez nauzu sekula ezagutuko zeharo.

Azal osoa dut zugana bildua;

barnealdeak, zugandik ihesi”. (...)
 

- Wislawa Szymborska,

"Harri batekin solasean", Salt, 1962.

 

   Performanceak hasierako itxura hartzeko prozesua kuestionatzen du hausnarketa gurutzatuan, bai eta emakume izateari lotutako zenbait paradoxa ere.

bottom of page